6.9 km

Te voet

Makkelijk

Ontdek ook:
"Mobilier urbain revisité"
In het stadscentrum

In samenwerking met lokale scholen voor grafische kunsten werden stadselementen en -meubilair versierd. In de hele stad balanceren koorddansers tussen pilaren, terwijl aansluitpunten van energie- en telefoonmaatschappijen ORES en PROXIMUS kleurrijk versierd worden.

Pierre Liebaert - "Je crois aux nuits"
Vanaf Mei 2019

De werken van de jonge Bergense fotograaf Pierre Liebaert zijn regelmatig te bewonderen in musea en op festivals.... Lees verder
Ontdek ook:
"Mobilier urbain revisité"
In het stadscentrum

In samenwerking met lokale scholen voor grafische kunsten werden stadselementen en -meubilair versierd. In de hele stad balanceren koorddansers tussen pilaren, terwijl aansluitpunten van energie- en telefoonmaatschappijen ORES en PROXIMUS kleurrijk versierd worden.

Pierre Liebaert - "Je crois aux nuits"
Vanaf Mei 2019

De werken van de jonge Bergense fotograaf Pierre Liebaert zijn regelmatig te bewonderen in musea en op festivals. Hij realiseerde 4 foto's rond folklores en helende festiviteiten met de wedergeboorte van ons lichaam en de natuur als thema.

Laat minder zien

Hoogteverschil

98.07 m
Documentatie
- GPX route
- KML bestand
Met GPX / KML-bestanden kunt u de route van uw wandeling naar uw GPS exporteren (of ander navigatieprogramma)

Bezienswaardigheid

GEVEL VAN RESTAURANT “LES GRIBAUMONTS”, RUE D'HAVRÉ 95
MUURFRESCO

Project: Samen met de omwonenden schenkt Blancbec deze muur een nieuw leven, waar denkbeeldige dieren en planten elkaar kruisen. Nadat Blancbec tien jaar lang onder het pseudoniem VEKS deel uitmaakte van de graffitibeweging, slaat hij begin 2000 nieuwe paden in. Dat jaar ontwikkelt hij zijn eerste doeken met geometrische opschriften, geïnspireerd op de graffitikunst. In 2002 staat hij versteld van de handgeschilderde en beplakte affiches die hij in Barcelona aantreft. Een techniek die hem enorm aanspreekt en die hem toelaat om zijn atelier en de stad met elkaar te verweven. Hij besluit om ermee aan de slag te gaan! Geleidelijk aan groeien zijn initiële geometrische geschriften uit tot personages. Op een bepaald moment verschijnt het figuur van de vogel. Hij laat zijn doeken tijdelijk voor wat ze zijn en maakt plaats voor papier. Begin 2003 verschijnen zijn eerste affiches van vogels op de Brusselse muren, de eerste van hun soort in de stad. De vogel en de kunstenaar gaan vanaf dan als “BlancBec” door het leven, een naam die verwijst naar het gebrek aan ervaring van de kunstenaar en naar de duidelijke rol van de vogel.
Zijn heldere geometrische constructie en levendige chromatische gamma leiden tot een duidelijk identificeerbare stijl. Sindsdien is zijn leefwereld verrijkt met verschillende moedige protagonisten, die hij vervolgens via nieuwe ondergronden en technieken uitbeeldt. De kunstenaar Blancbec wordt regelmatig tentoongesteld en zijn werken duiken nog steeds op in steden.

Project:gekleurd fresco met reliëfversieringen - wereldpremière.
Parc Gustave Jacobs

Oli-B is een Brussels kunstenaar, die bekendstaat voor zijn levendige werken met rijke kleuren. Vanuit abstracte en figuratieve vormen met levendige kleuren trekt Oli-B de grenzen van zijn eigen leefwereld, waar dromen, harmonie en hoop in elkaar vloeien. Elk deeltje beschrijft zijn geschiedenis en onthult nieuwe inzichten. Zijn werken worden gekenmerkt
door een streven naar evenwicht. Zodra hij deze lijn overschrijdt, komt zijn ideale en optimistische wereldbeeld tevoorschijn,
als tegengestelde van zijn bij momenten aangetaste en bittere wereldbeeld. Oli-B heeft een grote voorliefde voor de drukte en mensenmassa's in grote steden. Openbare plekken dienen voor hem als speelterrein.

Met zijn monumentale beeldhouwwerken behandelt David Mesguich de thema's van ruimte, grenzen en afscheiding. Zijn enorme sculptuur staat symbool voor de eerste vlinders in de buik. Dankzij de kapotte schaar kan het jonge meisje eindelijk haar wensen ervaren.

Etude du Notaire Franeau, Rue d'Enghien 19
Fotografie

Fotografe Laurence Vray bundelt een “intieme” gevoeligheid - ver van de modetrends. Met even grote nauwkeurigheid als terughoudendheid slaagt ze erin een intimiteit te onthullen ten opzichte van de wereld. Haar blik getuigt van een ernstige lichtheid, terwijl haar zicht een lichte ernst bevat. Een paradox die het resultaat is van een traag groeiend geheim en die uitmondt in een werk van grote eenvoud: een vredeswerk. De Bergense kunstenares slaagt erin het intieme en de lichtheid te bevatten en over te brengen. De eerste fotoreeksen van Laurence Vray zijn gewijd aan “fotoreportages” die ze maakte tijdens haar verblijf in Marokko, India, Cuba of Nepal. De plaatselijke inwoners, hun ambachten, godsdiensten, ... staan centraal in deze sublimatie. Haar geboortestreek blijft echter een grote rol spelen, waarvan getuige de reeks La Glace Passe uit 2002. Deze zwart-wit-foto's, genomen volgens de meest zuivere streetphotography-traditie, vormen een eerbetoon aan de voor de kunstenares zo belangrijke streek.
In deze reeks overstijgt ze het reële en denkt ze na over de wereld rondom haar. Fotografie dient als middel om haar ideeën op papier te zetten en om stil te staan bij het gegeven “tijd”. De foto's getuigen van een enorme kracht en vormen zo een ode aan de mens en aan zijn breekbaarheid. Tegelijk zijn ze een beschouwing van het thema eenzaamheid. Een beschouwing die de kunstenares doortrekt in de tijd. Zo gaat ze met het medium fotografie aan de slag en beslist ze om met een zogenaamde “gaatjescamera” terug te keren naar haar afkomst. Elke menselijke aanwezigheid wordt gebannen van de foto's en maakt plaats voor de stille en statische natuur, een duidelijke verwijzing naar de essentie van fotografie. Deze beelden vol poëtische reflexen herinneren ons aan de prachtige kindertijd.
Vandaag werkt Laurence Vray rond het thema van water en van vruchtwater, waarmee ze terugkeert in de tijd naar de allereerste verblijfplaats. Het resultaat is een stille zwempartij,
een eenzame onderbreking die de weerklank, de loop en de stroming van water bestudeert. De fotografe speelt met de tegenstellingen tussen aan- en afwezigheid, eenzaamheid en gezelschap, vrouwelijkheid en mannelijkheid en breekbaarheid en vastheid van dit oorspronkelijke element. De focus ligt ook op vruchtwater, waar de tijd nog niet lineair is, waar het licht nog speelt met de schaduwen in de baarmoederwand, waar het leven nog een pure liefdesrelatie is...

GEVEL VAN DE DELHAIZE - RUE DE NIMY 117-121
MUURFRESCO

Project: NOIR Artist verrijkt het project met zijn surrealistische figuren
NOIR Artist is een Belgisch plastisch kunstenaar en muurschilder uit Luik, waar hij in het Saint-Luc zijn opleiding genoot. Hij schildert doeken en ook muurfresco's op quasi elk formaat en elke ondergrond. Maar wel steeds met zwarttinten (vanwaar zijn artiestennaam). Of toch bijna steeds: af en toe kruipt er ook wat kleur of goud in zijn leefwereld. Schilderwerken, tekeningen, grote fresco's, muurkunst, gezichtsbedrog, decoratie en stadskunst; zijn “zwarte” werken laten weinigen onberoerd. NOIR Artist
laat zich inspireren door reclames, pop art, barokkunst en kalligrafie. Zo slaagt hij er op stijlvolle manier in om zijn hyperrealistische schilderobsessies en zijn meest abstracte herinneringen af te zweren.

NOIR artist - nouveau projet - Facade rue de Nimy - 111.jpg

Grafisch-Literair Fresco
Buitenschil van de Penitentiaire instelling van Bergen
Rue des Barbellés

Project: Olivier Sonck ontwikkelt in twee delen een reeks workshops rond jeugdherinneringen:
enerzijds samen met twintig gevangenen (tien mannen en tien vrouwen) en anderzijds samen met de omwonenden van het penitentiaire centrum (bewoners, studenten, arbeiders, enz.). Het resultaat?
Een literair fresco vol authenticiteit en poëzie, geschilderd op de daartoe geschikte buitenmuur van het penitentiair centrum. Een schilderwerk dat onderhevig zal zijn aan de grillen van de tijd en van de weeromstandigheden.
Olivier Sonck is een Belgisch kunstenaar. Hij leerde Bergen kennen via zijn studies in Arts2. Sinds zijn opleiding is hij actief in beeldbewerking op basis van gravering
en zeefdrukken. Ook onderwijst hij aan verschillende scholen.
Zijn grote passie van de afgelopen jaren? Woorden. “Hun betekenis boeit me, maar ook de manier waarop ze verkeerd worden uitgesproken en waartoe dit leidt
wanneer afgeleide oren ze opvangen. Ik tover ze om tot objecten, die ik meestal afdruk op koele materialen als metaal, inerte materialen als lood, briljante materialen als koper maar ook op warmere en (soms) geruststellende materialen als hout.”