Via voorstellingen van de legende van Sint-Joris, waarvan de episode van het gevecht tegen de draak de bekendste en vaakst uitgebeelde is, wil deze tentoonstelling aantonen dat de traditie van de beeldvorming rond Sint-Joris en onze historische kennis ervan, altijd een rijke inspiratiebron voor onze verbeeldingswereld is geweest.
De draak en Sint-Joris zijn immers twee ficties die het tegen elkaar opnemen in een strijd die nooit plaats heeft gevonden, waardoor men dit tafereel te allen tijde heeft kunnen uitbeelden op een manier die de gewone verwijzing naar een vertrouwd symbool overstijgt. Zo is dit motief zich kunnen blijven verspreiden en aanpassen en heeft het niet alleen een plaats in de christelijke ideeënwereld verworven, maar ook in de verschillende interpretaties die de kunstenaars en de mensen eraan geven.
 
De tentoonstelling De Man, de Draak en de Dood. De Glorie van Sint-Joris brengt een selectie uit de talloze schilderijen, beeldhouwwerken, tekeningen, boekverluchtingen… waarop de heilige op een of andere manier wordt afgebeeld. De tentoonstelling belicht de wijze waarop onze tijdgenoten Sint-Joris en de draak beschouwen als een smeltkroes van de verschillende gevechten die de mens levert, niet alleen tegen vijandige krachten maar ook – en misschien vooral – tegen zichzelf op weg naar zijn lotsbestemming.
 
De verering van Sint-Joris verspreidde zich over de hele christelijke wereld, en hij werd het embleem van diverse landen en streken in Europa zoals Engeland (Saint George), Portugal, Catalonië en Aragón (Sant Jordi). De polysemantische figuur van Sint-Joris werd ook de patroonheilige van gilden (ridders, wapensmeden, zadelmakers, landlieden,...), van allerhande ordes en van honderden Europese steden die zich onder zijn bescherming plaatsten. Dit mondde niet alleen uit in de aanwezigheid van talloze voorstellingen van de heilige in de grootste Europese kunstcollecties, maar ook in de vele verwijzingen in volkstradities die ook vandaag nog een immaterieel erfgoed vormen dat we op deze tentoonstelling graag belichten.
 
Bij enkele hedendaagse kunstenaars werden specifieke werken besteld die bewijzen dat deze mythe ook nu nog haar volle betekenis behoudt, onder hen Giuseppe Penone, Angel Vergara Santiago, David Claerbout en Luc Tuymans.
 
De tentoonstelling en de begeleidende publicatie, die in samenwerking met het Mercatorfonds wordt uitgebracht, werd voorbereid door een grondige wetenschappelijke studie en inventarisatie van werken die verband houden met de legende van Sint-Joris in grote kunstinstellingen (Europese musea en kerkcollecties) die onze historische en artistieke kennis ter zake grondig heeft geactualiseerd. De tentoonstellingscatalogus illustreert de iconografische verscheidenheid van het thema aan de hand van teksten en talrijke platen.